کتاب صوتی گاهی دلم برای خودم تنگ می شود

حافظ هم اگر بود، شاید امروز غزل پست مدرن می سرود، غزل نو؛ همانی که محمدعلی بهمنی می سراید. وقتی نخستین شعر کسی وقتی که نُه سال دارد، چاپ می شود و آدم از آن سن و سال با کسانی چون فریدون مشیری همنشین می شود، تعجبی ندارد که غزل، همه زندگی اش شود و او را با غزل بشناسند. و چه شنیدنی است شعر محمدعلی بهمنی از زبان خودش، در آلبوم «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود». آلبوم «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» مجموعه ای از دکلمه اشعار محمدعلی بهمنی، شاعر پرآوازه غزل با صدای خودش است. این آلبوم ۱۳ قطعه دارد و توسط مرکز موسیقی حوزه هنری منتشر شده است. آهنگسازی «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» را رسول رسولی انجام داده و ترانه سرایی و دکلمه اشعار بر عهده محمدعلی بهمنی بوده است. شاعر بندرعباسی غزلسرا را پیرو سبک نیما یوشیج می دانند و از بنیانگذاران آنچه «غزل نو» می خوانند؛ شعری به دور از تکلف و تصنع و با بیانی ساده و روان و تصویرهای جاندار. آلبوم «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» با یکی از مشهورترین غزل های محمدعلی بهمنی با مطلع «در این زمانه بی های و هوی لال پرست، خوشا به حال کلاغان قیل و قال پرست» شروع می شود، با شعرهایی مثل «آنجا که زبان سرخ است، سر، سبز نمی ماند» ادامه می یابد و با داغیادی برای دوست شاعر، مهدی اخوان ثالث به پایان می رسد «”اخوان رفت”، خبر با همه کوتاهی، مثل شب خوانی یک زنجره طولانی بود». محمدعلی بهمنی در آلبوم های «تنفس آزاد»، «بادآباد» و «دو اتفاق» حضور داشته و هنرمندان بسیاری از جمله محمدرضا شجریان، شادمهر عقیلی، ناصر عبداللهی، رضا صادقی، همایون شجریان و … در آثار خود از اشعار او استفاده کرده اند.

فهرست:
۱- در این زمانه ی بی های و هوی لال پرست
۲- خوابی و چشم حادثه بیدار می شود
۳- زخم آن چنان بزن که به رستم شغاد زد
۴- امسال گل ندارد شعر بهاری من
۵- می پرسد از من کیستی، می گویمش اما نمی داند
۶- غمی که در سخنت داری همان غم است که من دارم
۷- آنجا که زبان سرخ است سر، سبز نمی ماند
۸- تا گل غربت نرویاند بهار از خاک جانم
۹- هزار چهره و هر چهره نیز پشت نقابی
۱۰- خانگی گشتم ای خیل خیابانی من
۱۱- پرنده نیستم اما پر خیالم هست
۱۲- رنگ سال گذشته را دارد همه ی لحظه های امسالم
۱۳- ناگهان دیدم که دور افتاده ام از همرهانم