آلبوم منظومه ی شخصی

کفش هایت را بپوش. چمدانت را ببند. می خواهد تو را به سفری موزیکال ببرد. به سرزمین های دور. پیتر سلیمانی پور را می گویم؛ از ایران شروع می کند، از ساز و ضرب جنوب و نغمه های آذری و گریزی به موسیقی دستگاهی، اما بعد، از مرزها رد می شود و به گوشه و کنار نقشه جغرافیا سرک می کشد؛ از ملودی های عربی تا آن دورترها، تا جَز آمریکایی، در این منظومه خویش ساخته می گرداندت، در «منظومه شخصی»اش. آلبوم «منظومه شخصی» را می شد اثری به سبک موسیقی ملل دانست اگر دست کم هر قطعه آن به سیاق موسیقی ملتی، فرهنگی یا سرزمینی خاص بود. اما پیتر سلیمانی پور در منظومه اش، چنان سبک ها، سازها و ملودی ها را در هم آمیخته که این آلبوم را باید اثری تلفیقی دانست، گرچه رنگ و بوی موسیقی فولک و جَز در آن پررنگ تر از سبک های دیگر است. آلبوم «منظومه شخصی» ۱۱ قطعه دارد و توسط نشر هرمس منتشر شده است. قطعات آن «یک هفته آفتاب»، «بوی کودکی»، «در شهر نیست»، «رمز»، «رو در رو»، «لطف ابهام»، «شادی»، «خستو»، «صفای باطن»، «رقص عروس» و «البلوز» نام دارند. آهنگسازی آلبوم «منظومه شخصی» توسط پیتر سلیمانی پور انجام شده است. این اثر را باید مجموعه ای از موسیقی های اقلیم های متفاوت دانست که در آن، موزیک معاصر غربی، به ویژه جز با موسیقی فولک ایران و کشورهای همسایه ترکیب شده است. سازبندی بسیار گسترده ای در آلبوم وجود دارد؛ به طوریکه دو قطعه با یک سازبندی مشابه به ندرت یافت می شود. در هر قطعه بیانی متفاوت با فضایی متفاوت، شنونده را غافلگیر می کند. پیتر سلیمانی پور، همایون نصیری، علی رحیمی، آیدین احمدی نژاد، سعید نایب محمدی، کسرا ابراهیمی و بابک ریاحی پور با سازهای بادی چوبی، سازهای کوبه ای، گیتار، گیتار باس، تنظیمات کامپیوتری، ویولنسل و عود در این آلبوم به نوازندگی پرداخته اند.

فهرست:
۱- یک هفته آفتاب
۲- بوی کودکی
۳- در شهر نیست
۴- رمز
۵- رو در رو
۶- لطف ابهام
۷- شادی
۸- خستو
۹- صفای باطن
۱۰- رقص عروس
۱۱- البلوز